Türkiye'de konut sahipliği oranının son yıllarda ciddi oranda düşüş göstermesi, uzmanları harekete geçirdi. Gayrimenkul ve Gayrimenkul Yatırım Ortaklığı Derneği (GYODER) Başkanı Neşecan Çekici, konut sahipliği oranının %70'lerden %50'lere gerilediğini belirterek, acil önlemler alınması gerektiğini vurguladı. Peki, bu düşüşün sebepleri neler ve Türkiye'yi bekleyen tehlikeler neler?

Konut Sahipliği Neden Azalıyor?

Konut sahipliğindeki düşüşün temelinde yatan birçok faktör bulunuyor. Bunların başında, artan konut fiyatları ve enflasyon geliyor. Özellikle büyük şehirlerde konut fiyatlarının astronomik seviyelere ulaşması, orta ve düşük gelirli vatandaşların ev sahibi olmasını zorlaştırıyor. Ayrıca, yüksek faiz oranları da konut kredisi kullanımını azaltarak, konut satışlarını olumsuz etkiliyor.

GYODER Başkanı Neşecan Çekici, konuyla ilgili şu açıklamalarda bulundu:

"6-7 yıl önce yüzde 70 civarında olan konut sahipliği oranı, bugün yüzde 50'ye düştü. Bu durum, hem ev sahipliği hem de kiracılık alanında alışılmadık bir tablo ortaya çıkarıyor. Dolayısıyla, ivedilikle 10 yıllık bir konut politikası oluşturulması gerekiyor."

Bu politika, konut arzını artırmayı, fiyatları dengelemeyi ve dar gelirli vatandaşların ev sahibi olmasını kolaylaştırmayı hedeflemeli.

Acil Çözüm Önerileri

Konut krizinin önüne geçmek için atılması gereken adımlar şöyle sıralanabilir:

• Konut arzının artırılması: Yeni konut projelerinin teşvik edilmesi ve imar planlarının güncellenmesi gerekiyor.
• Faiz oranlarının düşürülmesi: Konut kredisi faizlerinin makul seviyelere çekilmesi, konut alımını teşvik edecektir.
• Dar gelirli vatandaşlara destek: Devlet destekli konut projeleri ve uygun ödeme koşulları sunulmalı.
• Kentsel dönüşüm projeleri: Depreme dayanıklı ve modern konutların inşa edilmesi sağlanmalı.
• Yabancıya konut satışının düzenlenmesi: Yabancı yatırımcıların konut alımına belirli sınırlamalar getirilmeli.

Konut Politikası Nasıl Olmalı?

Türkiye'nin geleceği için hayati önem taşıyan konut politikası, uzun vadeli ve sürdürülebilir bir yaklaşımla ele alınmalı. Bu politika, sadece konut arzını artırmakla kalmayıp, aynı zamanda çevreye duyarlı, enerji verimli ve akıllı şehirler yaratmayı hedeflemeli. Ayrıca, konut finansmanı sisteminin de yeniden yapılandırılması ve daha erişilebilir hale getirilmesi gerekiyor.

Konut krizi, sadece bireyleri değil, aynı zamanda ülke ekonomisini de olumsuz etkileyen bir sorun. Bu nedenle, hükümetin, özel sektörün ve sivil toplum kuruluşlarının işbirliğiyle, kapsamlı bir konut politikası oluşturulması ve uygulanması gerekiyor. Aksi takdirde, konut sahipliği oranındaki düşüşün devam etmesi ve sosyal sorunların artması kaçınılmaz olacaktır.